Opowieść o dzieciach, których życie los splótł w jeden warkocz. Będziemy im towarzyszyć od momentu, gdy na krosna żywobycia założona jest jedynie osnowa, a o pierwszych ruchach czółenka decydują rodzice. Będziemy z nimi aż do czasu, kiedy sami będą tkali swoją opowieść. Kiedy sami zadecydują, jaką drogą poprowadzić wątek swojego życia (a może nawet wprawić w ruch kolejne krosna)…
biegnie nić delikatna od świtu do zmroku
wzlatamy przemijamy ku niebios przestrzeniom
wciąż przed czymś uciekamy przyspieszamy kroku
piórko losu chwytając leciutko nad ziemią
w wielkiej budowli świata maleńka osnowa
my jakby mikrocząstka w kosmicznym wszechbycie
kręci się kołowrotek snuje nić od nowa
od początku do końca śpiewamy swe życie
jest z nami ból i radość światło cienia smuga
to rośnie zło to dobro rozkwita cud kwiatem
droga swojska i obca ścieżka kręta długa
i nadzieja co staje łuną ponad światem
snuje się promień słońca między granicami
stajemy zamyśleni na progach w podcieniu
obłok jasny przepływa w nas i ponad nami
i trwamy ku odejściu w duszy odmienieniu
Wanda Łomnicka-Dulak
…piórko, pisklęta, dzieci, które stają u progu życia…
Opowieść o dzieciach, których życie los splótł w jeden warkocz. Będziemy im towarzyszyć od momentu, gdy na krosna żywobycia założona jest jedynie osnowa, a o pierwszych ruchach czółenka decydują rodzice. Będziemy z nimi aż do czasu, kiedy sami będą tkali swoją opowieść. Kiedy sami zadecydują, jaką drogą poprowadzić wątek swojego życia (a może nawet wprawić w ruch kolejne krosna)…
W swoim życiu, podobnie jak każdy z nas, będą świadkami przekraczania niejednego progu - symbolicznej i dosłownej granicy pomiędzy znanym i nieznanym, swoim i obcym. Granicy, którą samemu trzeba przekroczyć, by osiągnąć kolejny etap w życiu. Pożegnać to, co było i przyjąć to, co będzie… Moment odważenia się na przekroczenie kolejnego progu, wyjście ku nowemu. Radości odkrywania, ale nie tylko. Będzie też tak, że osnowa żywobycia powiedzie ich ku nieuchronności przemijania - to będzie wymagało pokory w pogodzeniu się z tym, co nieuniknione… a w takich sytuacjach samemu nie jest łatwo…
Czy znajdzie się ktoś, kto będzie im towarzyszył w przekraczaniu kolejnych granic, kolejnego progu?…
…piórko - ulotność i kruchość życia, ale tutaj też nadzieja…
…widząc jak unosi się na wietrze, nie pozwólmy by spadło na ziemię
… złapmy i dzielmy się z innymi
16 października 2019, godz. 18:00
Małopolskie Centrum Kultury SOKÓŁ
ul. Długosza 3, Nowy Sącz