JAKIE ŻRÓDŁO, TAKA WODA. Kapłanki, czarodziejki, kusicielki

Panel tematyczny, 20 października, godz. 11:00-14:00.
Woda jest – to truizm – symbolem życia. Od wody i w wodzie wszystko się zaczyna, jest źródłem Ziemi. Może płynąć z wolna szumiącym strumykiem, ale może też przerodzić się w potop. Może być święta i oczyszczająca, ale też niebezpieczna i nieczysta. W wodzie można się obmyć, odrodzić, uzdrowić. Wodą można się zatruć albo się w niej utopić.

Kultury tradycyjne ukazują różnorakie obrazy ról i związków wody i kobiety. Towarzyszy im bogata symbolika miejsca, czasu, działania, postaci, jak źródło, studnia, rzeka (dunaj), woda żywa, ablucje u świętych źródeł, puszczanie wianków, wróżby, śpiew i taniec, korowody, stworzenia boskie i nieboskie, światy i zaświaty. Czynności kobiece wiążą się w kontekście żywiołu wody nie tylko z działaniami na granicy magii, rytualnością i świętowaniem, ale również z prozą życia, jak zaopatrywanie domu w wodę, pranie, obmywanie się, topienie smutków, wylewanie łez, śpiew po rosie.

W ujęciu metaforycznym kobieta jest źródłem, które rodzi życie, przekazuje tradycje, uwodzi, leczy, oręduje. Wydaje się, iż jest niezbędna, że tak wiele od niej zależy, od jej woli, ciała, głosu…
opiekun naukowy: dr Weronika Grozdew-Kołacińska – etnomuzykolożka, pieśniarka o bułgarskich korzeniach, kierowniczka Pracowni Etnomuzykologii Instytutu Sztuki PAN

moderator: Bartłomiej Koszarek – etnolog, muzyk, regionalista, dyrektor Domu Ludowego w Bukowinie Tatrzańskiej

paneliści:
  • dr hab. Magdalena Lubańska – antropolożka społeczna, Instytut Etnologii i Antropologii Kulturowej UW
  • dr hab. Tomasz Rokosz prof. KUL – kierownik Katedry Etnomuzykologii i Hymnologii Instytutu Nauk o Sztuce KUL
  • dr Karolina Marcinkowska – antropolożka kulturowa, niezależna badaczka
  • Robert Zydel – etnolog, dyrektor Państwowego Muzeum Etnograficznego w Warszawie