Artystka plastyk, wykładowczyni ASP w Krakowie
Studiowała na Wydziale Malarstwa Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. Dyplom uzyskała w 2008 roku w pracowni prof. Leszka Misiaka. Aneks do dyplomu zrealizowała w Pracowni Filmu Animowanego u prof. Jerzego Kuci. Od 2013 pracuje na macierzystej Uczelni. W 2015 uzyskała tytuł doktor sztuki. Zajmuje się malarstwem, rysunkiem, filmem animowanym, videoartem, fotografią, instalacjami site-specific. Interesuje ją rozumiane wieloaspektowo pogranicze, przenikanie się zjawisk, dyscyplin, nieustająca transformacja wszystkiego, paradoksalne łączenie przeciwieństw. Jej prace są próbą zapisu przepływu energii życiowej, trudnym do zracjonalizowania powrotem do utraconej jedności.
"Interesują mnie relacje, które dotyczą podobieństwa, doszukuję się analogii, niewidzialnej, łączącej siły. Poszukiwania te napędza niedosyt istnienia, rodzaj irracjonalnej tęsknoty. Twórczość w moim odczuciu jest nierozerwalnie powiązana z życiem samym w sobie. Rozumiem ją jako postawę wobec świata, jako pierwotny stan naturalny, podczas którego jesteśmy połączeni z esencją życia. Łaknienie i ciekawość wobec świata sprawiają, że mam potrzebę gruntownego wnikania w aspekty rzeczywistości, których doświadczam, szukam wciąż klucza, żeby nie ślizgać się po ich powierzchni. Twórczość daje mi poczucie jedności z życiem, a przez to poczucie sensu. Jest dla mnie formą komunikacji, sposobem pogłębiania i pielęgnowania relacji ze światem i Innym, podsycaniem jej. Jest próbą przełamywania osamotnienia."
"Interesują mnie relacje, które dotyczą podobieństwa, doszukuję się analogii, niewidzialnej, łączącej siły. Poszukiwania te napędza niedosyt istnienia, rodzaj irracjonalnej tęsknoty. Twórczość w moim odczuciu jest nierozerwalnie powiązana z życiem samym w sobie. Rozumiem ją jako postawę wobec świata, jako pierwotny stan naturalny, podczas którego jesteśmy połączeni z esencją życia. Łaknienie i ciekawość wobec świata sprawiają, że mam potrzebę gruntownego wnikania w aspekty rzeczywistości, których doświadczam, szukam wciąż klucza, żeby nie ślizgać się po ich powierzchni. Twórczość daje mi poczucie jedności z życiem, a przez to poczucie sensu. Jest dla mnie formą komunikacji, sposobem pogłębiania i pielęgnowania relacji ze światem i Innym, podsycaniem jej. Jest próbą przełamywania osamotnienia."
/Magdalena Kulesza-Fedkowicz/ Zaklinaczka Atomów/ BWA Galeria Sanocka