1. Sztuka folkowej inspiracji...
Sztuka folkowej inspiracji - estetyka przetworzenia i fuzji
Inspiracja to pewien rodzaj energii. Przepływa ona od inspiratora do inspirowanego powodując twórczą zmianę, rozwój, tworząc nową jakość. Jeśli mówimy o inspiracji folkowej, będzie to przepływ od tradycyjnego dziedzictwa w kierunku współczesnego, twórczego odbiorcy. Jaki będzie efekt takiej inspiracji? Tu bardzo dużo zależy od owego inspirowanego, od jego wrażliwości estetycznej, poziomu szacunku dla materii, która go inspiruje, celów, jakie stawia sobie do osiągnięcia poprzez wytwory owej inspiracji.
Czego się spodziewać?
Warsztaty będą próbą twórczej diagnozy, która dotyczyć będzie inspiracji folkowych w muzyce. Ponieważ od kilku lat jest to modne, dają się słyszeć liczne efekty takowych. Nawet nie będąc znawcą tematu możemy ocenić, że wiele z nich, mówiąc oględnie, nie należy do najszlachetniejszych… Widać wyraźnie, że ich cel jest czysto komercyjny. A ponieważ są spore grupy odbiorców takiego grania, cel ten zostaje spełniony. Często z wielką szkodą dla wyobrażenia o tym, czym jest źródło – muzyka ludowa.
Ale nie zawsze tak się dzieje. Są liczne, choć może nie tak powszechnie znane przykłady szlachetnych inspiracji przetworzenia źródłowego materiału i fuzji z wrażliwością przetwarzającego, z innymi gatunkami i stylami muzycznymi, z brzmieniem osiąganym przez wykorzystywanie nietypowego dla źródeł, nowoczesnego instrumentarium itp., itd. Efekty bywają smakowite i intrygujące.
Z pomocą niezwykłych osobowości prowadzących: Krzysztofa Trebuni Tutki oraz Weroniki Grozdew Kołacińskiej
Czego się nie spodziewać?
Nie będzie katalogu nakazów i zakazów. Zamiast instrukcji, co wolno, a czego nie wolno, postawimy raczej na proces dochodzenia do wspólnych wniosków.
Prowadzący: Krzysztof Trebunia-Tutka
2. Pieśń w wiośnie życia - kołysanki i pieśni dziecinne
Kołysanki i pieśni dziecinne
Pieśni domowe towarzyszące wiośnie życia staną się zaczynem spotkania z własnym głosem. Kołysanki i pieśni towarzyszące dziecięcym zabawom to fenomenalny przekaz wrażliwości lirycznej każdego ludu. Zarówno ich melodie, jak i słowa wiele mówią o temperamencie i konstrukcji psychicznej różnych grup etnograficznych. Dla każdego z nas zresztą kołysanka śpiewana przez mamę lub babcię, dziecięce wyliczanki lub wierszyki, które pomagały u zarania życia porządkować i oswajać świat są rodzajem emocjonalnego klucza, który najskuteczniej nas otwiera.
Czego się spodziewać?
Warsztaty przeznaczone są zarówno dla osób, które miały już kontakt ze śpiewem jak i dla początkujących. Warsztaty obejmują pracę z ciałem czyli nad oddechem i z rezonatorami, ćwiczenia emisyjne w formie zabaw muzycznych z różnych kultur, co pozwala na pozbycie się fizycznych i psychicznych barier i otwarcie się na swój dany od natury głos oraz pracę nad repertuarem z różnych regionów Polski, takich jak Mazowsze, Kurpie, Lubelszczyzna i Podlasie.
Czego się nie spodziewać?
Nie będzie wykładu na temat historii i charakterystyki gatunków, typowych przykładów i cech odróżniających. Poznanie odbędzie się przez doświadczanie, przez zmierzenie się z tematem poprzez dobywane z własnego gardła nuty, poprzez płynące z własnego wnętrza emocje.
Prowadzący: Agata Harz-Hanaj
3. Dobyć własnego głosu
Czego się spodziewać?Mocniej wykorzystasz swój oddech, lepiej poznasz swoje ciało i jego rezonujące możliwości. Wszystko po to, żebyś odnalazł swój głos. Idealny warsztat dla tych, którzy nie śpiewają albo nie wierzą, że mogą to robić swobodnie.
Czego się nie spodziewać?
Nie będzie terminów muzycznych, „skali”, itp. Spotkamy nie nauczyciela, ale przewodnika podróży w świat nowych możliwości głosowych.
Prowadzący: Anna „Żermena” Jakowska
4. Na końcu języka
Czego się spodziewać?Warsztat pomoże uzmysłowić sobie, jak bardzo język, którego używamy, czerpie ze świata, w którym żyjemy. I jak słowa, które wychodzą z użycia, uświadamiają nam cząstkę rzeczywistości, która każdego dnia zmienia się i przemija. Przywołamy przysłowia i powiedzenia, które – choć wciąż bywają używane – brzmią coraz mniej znajomo i łatwo ulegają przeinaczeniom. Przyjrzymy się pojęciom, których sens bywa już nieuchwytny, a przecież bywa, że wciąż je mamy na końcu języka. Konia z rzędem temu, kto utrzyma ciekawość na wodzy!
Czego się nie spodziewać?
Nie będzie wykładu z historii ojczystego języka. Nie podamy też wyczerpujących etymologii i znaczeń wszystkich zwrotów, o jakie zapytają uczestnicy. Nie zamierzamy też załamywać rąk nad nieuchronnymi procesami kulturowych przemian – zamiast tego, wolimy uważnie się im przyglądać.
Prowadzący: Dorota Majkowska-Szajer
5. Wzory, które kuszą
Wytwory tradycji zawierają bezmiar motywów, form, gier z kolorami, materiami, itd. Co przyciąga w nich współczesnego projektanta? Co sprawia, że instynktownie przyswaja je sobie i przetwarza, znakując nimi świat swój i wokół? I dlaczego jego pasja nie miałaby by być także naszym udziałem?Czego się spodziewać?
Dialogu ze wzorami, kolorami, materiami, które wymyślili przodkowie, ze współczesnym twórcą, ze sobą nawzajem. To propozycja dłuższego procesu – od wniknięcia w istotę wzorów, przez pomysł na ich nowe użycie, po realizację tego pomysłu. Dlatego przygoda nie skończy się na jednym warsztacie, ale dopełni się drugiego dnia. Na koniec będzie można podzielić się swoją pracą, przybliżyć ją, skomentować. A po kongresie otrzymać profesjonalną wizualizację w formie elektronicznej - galeria prac.
Czego się nie spodziewać?
Gotowych recept. Takie spotkanie zawsze rodzi nieprzewidywalne pomysły…
UWAGA! Zapisując się na ten warsztat decydujesz się na dwudniową twórczą przygodę. W takim wypadku w formularzu rejestracji wybierz obie części zajęć:
- pierwszy dzień warsztatów: Wzory, które kuszą - część I,
- drugi dzień warsztatów: Wzory, które kuszą - część II.
6. "O, jak fałszywe wszystko"...
"O, jak fałszywe wszystko" - pieśń pogrzebowa jako rytuał wspólnoty
Czego się spodziewać?
Coraz mocniej wypieramy śmierć z naszej świadomości i cywilizacji. Najchętniej byśmy jej nie zauważali. A przecież można popatrzeć jej w oczy. Takie wyzwanie podejmowały dawne pieśni pogrzebowe, a śpiew na pogrzebie był rytuałem wspólnoty i objawiał szacunek dla osoby żegnanej. I o tym będzie ten warsztat.
Czego się nie spodziewać?
Jest to warsztat nie tyle dla odważnych, co dla podchodzących normalnie do życia, a także dla chętnych poznania mądrych tradycji.
Prowadzący: Paweł Grochocki
7. Jak nie myśleć na skróty (o stereotypach kulturowych)
Czego się spodziewać?Niestereotypowego spojrzenia na stereotypy! Podjęcia próby zrozumienia mechanizmów stereotypizowania. Oskarżania (?), obrony (?) stereotypów kulturowych. Dyskusji, twórczych poszukiwań, ciekawych przykładów, paradoksów „myślenia na skróty”, rozwinięcia kompetencji komunikowania międzykulturowego.
Czego się nie spodziewać?
Teoretyzowania, jednostronnych ocen, przejścia obojętnie wobec międzykulturowych dylematów...
Prowadzący: dr Katarzyna Drąg
8. Zielone komunikaty
KontekstStosunek do drzew cechuje w Polsce ogromna ambiwalencja. Mieszkańcy wsi doceniają ich walory użytkowe, zarówno techniczne jak i lecznicze. Drzewa towarzyszą miejscom kultu i ludzkim siedzibom. Równocześnie postrzegane są jako zagrożenie – niosący śmierć, niepotrzebny element infrastruktury drogowej. Są postrzegane jako zagrożenie dla budynków podczas gwałtownych burz, zacieniają mieszkania. Dlatego w całym kraju obserwować można zniekształcone, spotworniałe drzewa – kikuty gałęzi i pnie stojące jak pręgierze. Rośnie liczba drzew przyciętych „do linii” wbrew naturalnemu pokrojowi i biologii poszczególnych gatunków. Jaki komunikat wysyłają okaleczone (ale nie wycięte) drzewa na prywatnej posesji lub przy drodze przecinającej miasteczko?
Czego się spodziewać?
Warsztaty będą wspólnym dociekaniem przyczyny rozdwojenia w myśleniu o drzewach, a w konsekwencji o krajobrazie najbliższym ludzkiemu bytowaniu. Czy ma korzenie historyczne, czy jest zjawiskiem nowym? Jak dzisiaj kwestia drzew dzieli ludzi? Dyskusja może pomóc stworzyć listę rozwiązań dylematu, przed którym stoją właściciele lub zarządcy drzew – dać prymat korzyściom z istnienia drzew czy na wszelki wypadek usunąć dając prymat poczuciu bezpieczeństwa. Czy chodzi tylko o bezpieczeństwo czy są tam ukryte jeszcze inne wartości? O ile warunki pozwolą warsztat odbędzie się przynajmniej częściowo w terenie.
Czego się nie spodziewać?
Nie będzie sielankowej lub romantycznej wizji wiejskiego i małomiasteczkowego krajobrazu. Nie będzie peanu na część dawnej harmonii człowieka z naturą. Nie będzie też gotowej odpowiedzi na wzorzec współistnienia Polaka z przyrodą, która go otacza.
Prowadzący: dr Piotr Klepacki
9. Pytania do rzeczy
Rzeczy są nieme, ale nie znaczy to, że nie mówią, zwłaszcza wtedy, kiedy poświęcamy im uwagę. Wtedy potrafią odsłonić przed nami ciekawe światy, doprowadzić do interesujących osób, okoliczności, obyczajów, zjawisk, o których wcześniej nie myśleliśmy.Czego się spodziewać?
Staniemy wobec zbioru konkretnych rzeczy. Zadanie polegać będzie na obmyśleniu pytań do każdej z nich.
Potem zastanowimy się, jakimi drogami poszukać odpowiedzi – gdzie się udać, co zbadać, z kim rozmawiać, itd. Bo nawet pytania do rzeczy oczywistych naprowadzają na złożone tropy. Nie tyle więc będziemy szkicować odpowiedzi, co drogi ich poszukiwań.
Na końcu podzielimy się własnym zdaniem o wybranym przedmiocie, który zaczęliśmy (często od nowa) odkrywać podczas warsztatu. Obecność jakiego świata za nim przeczuwamy?
Tym samym zamienimy się po części w detektywów, po części antropologów poznających od podszewki rzeczywistość dawną i współczesną.
Czego się nie spodziewać?
Nie będzie „fachowej” analizy przedmiotów, ani wykładu na temat ich pochodzenia, występowania, najbardziej typowych odmian, technicznych niuansów. Pytania do rzeczy są – w gruncie rzeczy – odświeżającymi pytaniami do siebie i do świata, w którym w żyjemy, albo który już utraciliśmy, ale przecież może zaskakiwać i inspirować.
Prowadzący: dr Antoni Bartosz
10. Wziąć ziemię w swoje ręce
Czego się spodziewać?Glina jest materią niedocenianą. A przecież potrafi wzbudzić milczenie, śmiech, rozmowę z samym sobą, myślącą pracę rąk. Zanurzysz dłonie w ryterskiej glinie. Będzie to więc spotkanie z materią pierwszą, którą można / trzeba gnieść, wyrabiać, formować. Zostawiać ślady (siły i słabości). Doświadczać, próbować, tworzyć.
Czego się nie spodziewać?
Kursu garncarstwa.
Prowadzący: Wolfgang Hofer